Ik ben gek op ei. Daar heb ik eerder al een blog over geschreven, want een eitje – en dan het liefst met een zachte dooier – tilt voor mij menig gerecht naar een hoger niveau. Nou hebben mijn man en ik laatst een fantastisch restaurant ontdekt. Naoki. En bij Naoki zijn ze net als wij, gek op ei!
Naoki staat op nummer 2 van Tripadvisors lijst van 3.622 restaurants in Santiago. En daar ben ik het helemaal mee eens. Naoki is een Japans restaurant, maar met een twist. Een lokale en een internationale twist. De chef brengt keukens van de hele wereld samen, maar op een Japanse manier. Heel bijzonder. En HEEL lekker dus.
De Chileense keuken vind ik, tot op heden, nog niet heel spannend. Wat Chilenen echter wel heel goed bedacht hebben is het concept ‘a lo pobre’. A lo pobre betekent met een eitje. Zo heb je bijvoorbeeld ‘lomo saltado a lo pobre’. Lomo saltado is een gerecht met reepjes vlees en frietjes/gebakken aardappeltjes. Als je dat ‘a lo pobre’ bestelt, krijg je er een gebakken eitje op. Daar maak je mij blij mee, want zoals ik al zei: “een ei hoort erbij!”. Op de lomo saltado ga ik binnenkort dieper in, want die staat op mijn lijstje om samen met mijn Peruaanse vriendin klaar te maken. Nu eerst ‘a lo pobre’.
Terug naar Naoki. Wat doet Naoki? En – misschien nog wel belangrijker – wat doet Naoki niet. Naoki doet geen roomkaas in sushi. De meeste sushi restaurants in Chili doen, naar Amerikaans voorbeeld, roomkaas in de sushi. Wie heeft dat bedacht? Verschrikkelijk. Naoki doet dat dus niet. Maar Naoki doet bijvoorbeeld wel ganzenlever op de sushi. Dat klinkt misschien vreemd, maar dat is het niet. Tongstrelend. Zacht. Smaakvol. Heerlijk.
Daarnaast maakt de chef ‘sushi a lo pobre’. Jawel. Een nigiri – doorgaans niet mijn favoriete sushi, namelijk zo’n blokje rijst met een reepje vis erop – van zalm. De rijst is op smaak gebracht met een zeer subtiel vleugje truffel. Op de zalm ligt een gebakken kwarteleitje met kruiden en een paar korreltjes zeezout. Je weet niet wat je meemaakt. Delicieus (dat ik dat woord nog eens in de mond zou nemen, laat staan, op zou schrijven!).
Het advies is om deze delicatesse in een hap te nuttigen zonder soya. En terecht. Dat ‘in een hap’ vergt wel wat oefening, maar ach, ik offer me wel weer op.
Ik nodig iedereen uit in Santiago. En als je er dan toch bent, ga dan zeker even langs bij Naoki. Het restaurant ligt in Vitacura. Een wijk waar je je als toerist misschien niet meteen op zou richten, maar die het omrijden waard is.
Ondertussen maakte ik deze heerlijke tonijnsteak, want we kunnen niet iedere dag uit eten 😉
Leave A Reply