De mensen die mij kennen, of volgen (ik ben nogal een open boek in mijn instastories), weten dat ik gek ben op zacht eigeel. Ja, eigeel. Niet van dat blubberige wit dus. Het wit mag stollen, het geel moet lopen, rennen. Tijdens mijn zwangerschappen was dit voor mij een grotere frustratie dan het missen van een glaasje wijn op z’n tijd. En geloof mij, ik houd best van een glaasje wijn. Op z’n tijd.
Gelukkig was daar, halverwege de zwangerschap van baby twee, de oplossing. Een sous-vide apparaat. Hiermee houd je een waterbad op een exacte temperatuur, waarin je dingen dus heel nauwkeurig kunt bereiden. Nou ben ik nog geen culinaire uitdagingen aangegaan met mijn nieuwe vriend, de sous vide, maar eitjes pasteuriseren, kan ik inmiddels als de beste. Dus zwanger of niet, ik eet mijn eigeel zacht. Heerlijk.
En, zoals ik al zei, ben ik ook niet vies van een glaasje wijn. Nou waren dat vorig weekend wel een paar glaasjes wijn. Teveel. En zo deed ik een fantastische ontdekking.
A sunny side (up) to a very grey day, oftewel, het perfecte ontb(ei)tje om er weer bovenop te komen.
Wat heb je nodig:
- Restjes van een salade. Of salades. Die van Ottolenghi doen het fantastisch. En met deze heerlijke bonensalade van mijn blog, is succes ook gegarandeerd. Maar eigenlijk kan het met alle soorten salades. Hoe meer kruiden erdoor zitten, hoe beter. Peterselie, koriander, bosui, munt, basilicum, enzovoort. Smaak, smaak en nog eens smaak.
- Knapperig vers brood. Bruin, zuurdesem (als dat je ding is), volkoren.
- Mayonaise, echte mayo. Want als je dan toch mayo eet, doe het dan goed en eet mayo die naar mayo smaakt.
- Boter, echte roomboter. Ook hier geldt, als je het doet…
- Scherpe saus. Welke maakt niet uit, als het maar pedis is. Tabasco, jabanero/habanero, chili, sambal oelek/badjak/brandal, as long as it burns.
- Eieren
- Zout
En dan ziet de succesformule er zo uit:
Men geve een etentje.
Men bereide teveel salades.
Men worde wakker met een zwaar hoofd.
Men bakke twee eitjes in een dikke klont roomboter.
Men smere een dikke laag mayo op een verse boterham.
Men strooie de overgebleven salades er overheen.
Hoe kruidiger, hoe beter, dus men voege, indien nodig, nog een extra handje verse kruiden toe.
Men knalle de gebakken eitjes erop.
Men make het af met een snufje zeezout en een scheut scherpe saus.
Men ete het op en zij genezen.
(Vinden jullie het ook zo jammer dat de conjunctief bijna uit het Nederlands is verdwenen. Nou, ik draag er graag mijn steentje aan bij om hem levend te houden. Net zoals mezelf, in de hierboven beschreven situatie. Of ik de conjunctief volledig correct heb gebruikt, hoor ik graag ;-))
Leave A Reply